Waarom is de bijbel, als meest gedrukte boek ter wereld, voor velen een
bron van voortdurende vreugde en voor anderen slechts poëzie, ja zelfs flauwe
kul? Velen lezen de bijbel en vinden er niets in omdat ze het niet verstaan, en
schuiven ontgoocheld dit boek naar de vergeethoek. Hoe komt dit? Waarom is een
boek dat voor velen een onmisbaar houvast is, voor anderen een misprijzen?
Dit is te verklaren door de bijzondere wijze waarop dit boek tot stand
kwam. De bijbel is vooral een geestelijk boek, dat door toedoen van God Zelf
ontstond. De apostel Petrus beschrijft dit zo: "Dit moet gij vooral weten, dat
geen profetie der Schrift een eigenmachtige uitlegging toelaat; want nooit is
profetie voortgekomen uit de wil van een mens, maar, door de heilige Geest
gedreven, hebben mensen van Godswege gesproken" (2 Petrus 1:20,21).
Dus door toedoen van God Zelf is de Heilige Schrift ontstaan. Het begon bij
Mozes, die van God bevel kreeg om de eerste vijf boeken van de bijbel te schrijven.
Later werd hij door de profeten en apostelen opgevolgd.
De bijbel verhaalt op een bijzondere wijze de verhouding tussen God en mens.
Een goede reden om de bijbel te lezen is: Gods boodschap voor ons te leren kennen.
Maar God heeft het wel zo beschikt dat de lezer aan bepaalde voorwaarden
moet voldoen om Zijn Woord te kunnen verstaan. God vereist namelijk een eerlijk en open
hart dat naar Hem zoekt.
Een wereldsgezinde mens kan het Woord van God niet vatten. De reden
hiervoor wordt door de apostel Paulus uitgelegd: "Want óns heeft God het
geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods.
Wie toch onder de mensen weet, wat in een mens is, dan des mensen eigen geest, die in hem
is? Zo weet ook niemand, wat in God is, dan de Geest Gods. Wij nu hebben niet de geest der
wereld ontvangen, maar de Geest uit God, opdat wij zouden weten, wat ons door God in
genade geschonken is. Hiervan spreken wij dan ook met woorden, die niet door menselijke
wijsheid, maar door de Geest geleerd zijn, zodat wij het geestelijke met het geestelijke
vergelijken. Doch een ongeestelijke mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is, want
het is hem dwaasheid en hij kan het niet verstaan, omdat het slechts geestelijk te beoordelen
is" (1 Kor. 2:10-14).
Als u alleen maar de bijbel zou lezen vanuit eigen wijsheid, of om letterkundige en
poëtische redenen, dan zult u nooit die diepe wijsheid en rijkdom ontdekken die God
daarin gelegd heeft. U zult niet merken dat God tot u spreekt.
Het Woord van God is als een zaad dat slechts kan ontkiemen in een eerlijk
hart dat naar God zoekt en Hem wil dienen.
Jezus zei: "Wie mijn geboden heeft en ze bewaart, die is het, die Mij
liefheeft; en wie Mij liefheeft, zal geliefd worden door mijn Vader en Ik zal hem liefhebben en
Mijzelf aan hem openbaren" (Joh. 14:21). M.a.w. Jezus kan uitsluitend echt gekend worden
door iemand die de juiste geesteshouding heeft.
Ook lezen wij van Jezus: "Terzelfder tijd verblijdde Hij Zich door de Heilige
Geest en zeide: Ik dank U, Vader, Heer des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor
wijzen en verstandigen verborgen hebt, doch aan kinderkens geopenbaard. Ja, Vader, want zo
is het een welbehagen geweest voor U" (Lucas 10:21). Mensen die in wereldse wijsheid en
verstand roemen, zullen Gods boodschap niet kunnen vatten; maar wie de oprechtheid van een
kind heeft, wel.
Dus indien u van plan bent de bijbel te bestuderen, overweeg ernstig uw
motieven, want men kan er verloren in lopen, maar ook de weg vinden naar het eeuwig heil.
Nu volgt een paar voorbeelden van onjuist bijbelgebruik. Er zijn mensen die
de bijbel als een orakel gebruiken. Ze slaan de bijbel open met gesloten ogen, zetten ergens
blindelings hun vinger op het blad, en lezen dan het vers dat toevallig aangewezen werd. Dan
trachten ze uit dit vers een voor hen aanvaardbare richtlijn te puren! Ze denken aan een
geheimzinnige boodschap van God als antwoord op hun probleem van dat ogenblik. Zo maakt
men de Schrift tot een magisch boek, zoiets als een horoskoop die men raadpleegt. Het is niet
Gods bedoeling dat men Zijn heilig Woord op een dergelijke manier zou misbruiken.
Het is ook verkeerd om de bijbel te lezen om daarmee anderen te kunnen
verslaan: b.v. indien u als man de tekst van Efeziërs 5:22 gebruikt tegen uw vrouw,
'Vrouwen, weest aan uw man onderdanig' of indien u als vrouw vers 25 tegen uw man aanhaalt
'Mannen, hebt uw vrouw lief.' Pas de Schrift in de eerste plaats toe op uzelf.
Bij het lezen van de Schrift op een juiste wijze nadert men tot God om Hem te
horen en te leren kennen. God zegt tot Jesaja: "Op zulken sla Ik acht: op de ellendige, de
verslagene van geest en wie voor mijn woord beeft" (Jes. 66:2).
In het dagelijks leven staat iedereen bloot aan de druk van allerhande
ideën, lektuur, radio, tv -- dingen die doorgaans niet op God gericht zijn, maar alleen een
beeld geven van een wereld zonder God. Men moet de bijbel niet toetsen op basis van de
ideën van de wereld, maar de ideën van de wereld toetsen op basis van de Schrift.
Het is daarom nuttig, zoals de mensen te Berea deden, de Schrift dagelijks
te onderzoeken of deze dingen zo zijn (Hand. 17:11). In 1 Tessalonicenzen 5:21
vermaant Paulus: "Toetst alles en behoudt het goede."
Men kan de bijbel lezen, boek per boek, hoofdstuk per hoofdstuk, van begin
tot einde. Maar voor onervaren lezers raden wij aan te beginnen met het Nieuwe Testament,
aangezien wij nu onder het Nieuwe Verbond van Christus leven i.p.v. onder de wet van Mozes.
Het Oude Testament is ook een belangrijk deel van Gods Woord, maar in deze tijd kan het
Oude Testament slechts op een juiste wijze gewaardeerd en toegepast worden op basis van
een grondige kennis van het Nieuwe Testament.
Men kan ook met behulp van een concordantie bijbelse onderwerpen
bestuderen en de gevonden teksten in een schrift noteren. Deze kunnen later als
geheugensteuntje gebruikt worden.
Het vergt heel wat studie om meteen te weten waar die of die passage of
tekst staat, als over een onderwerp een vraag wordt gesteld.
Alhoewel men op zijn eentje in de bijbel kan studeren, wordt men aangeraden
zijn persoonlijke studie aan te vullen met studie in samenwerking met andere gelovigen.
Het is zelfs één van de primaire taken van de christelijke gemeente, om
gezamelijk te studeren. Toen Filippus de kamerling vroeg: 'Verstaat gij wat gij leest?'
antwoordde hij, 'Hoe zou ik dit kunnen, als niet iemand mij de weg wijst?' (Hand. 8:31).
Helemaal alleen studeren kan tot verwarring leiden omdat de corrigerende
werking van de gemeente ontbreekt. De apostel Paulus in 1 Timoteüs 3:15 noemt
de gemeente een pijler en fundament der waarheid. Jezus zei: "Waar twee of drie
vergaderd zijn in mijn naam, daar ben Ik in hun midden" (Matt. 18:20). De enkeling die
apart wil blijven, heeft deze belofte niet.
Bij de bijbelstudie is het gebed ook belangrijk. David, een man naar Gods
hart, bad dikwijls om hulp bij het verstaan van de waarheid. "Here, maak mij uw
wegen bekend, leer mij uw paden, leid mij in uw waarheid en leer mij, want Gij zijt de God mijns
heils" (Ps. 25:4,5). "Onderwijs mij, Here, uw weg" (Ps. 27:11).
"Leer mij, Here, uw weg, opdat ik in uw waarheid wandele" (Ps. 86:11).
"Leer mij uw wil te doen, want Gij zijt mijn God" (Ps. 143:10). Zouden wij dan dit ook
niet doen, en bidden om de geestelijke hulp van onze Vader?
Als slot wil ik twee uitspraken van Jezus aanhalen: "Niet alleen van brood
zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat" (Matt.
4:4). "Zalig, die het woord Gods horen en het bewaren" (Lucas 11:28).
Tony Geens